Hoor jij het in Keulen donderen als je bovenstaande titel leest? No worries, 70% van de Vlamingen trekt nu waarschijnlijk grote ogen. Bovenstaande zijn enkele types van mountainbikes, want ja, er is veel meer dan de traditionele hardtail waarmee de Vlaming in de wintermaanden toertochtjes rijdt.
Toen ik vorig jaar telefoon kreeg van een regionaal journalist en hem zei dat ik niet meer op de weg koers, maar provinciaal kampioene cross country ben, antwoordde hij droogjes: ‘Tja, MTB is ook een sport zeker…’
Zwaar verbouwereerd probeerde ik hem uit te leggen dat de mountainbikesport me in die paar jaar al meer techniek en drive heeft bijgebracht dan al die jaren in een wegpeloton. Dat je als mountainbiker net zoveel traint als een wegrenner, dat je ook op stage gaat, rondes rijdt en ga zo maar door. En dat bovendien de sterkste renners naar boven komen, je kan je onmogelijk een hele dag verstoppen in het peloton en dan sprinten voor winst.
Elke discipline vraagt om een specifieke fiets
Hoe langer ik de sport zelf beoefen, hoe meer ik gebeten ben door de verschillende disciplines. Maar hoe meer ik ook verstelt sta van de onwetendhenbid in Vlaanderen.
En dus, hieronder een kleine greep uit de verschillende mountaiike types, want elke discipline vraagt om een specifieke fiets. En zo kan jij binnenkort vlot meepraten…
Cross country is de Olympische discipline, het is een combinatie van technisch klimmen en dalen. Het spreekt dus voor zich dat gewicht belangrijk is, zowel dat van de renner als van de fiets.
Start je pas met mountainbiken, dan is een hardtail doorgaans een goedkoper instapmodel en voldoende voor de Vlaamse wegen. De naam zegt het zelf, de hardtail beschikt wel over een voorvering, maar heeft geen achtervering.
De full suspension bikes of fully’s daarentegen, beschikken over een voor- en achtervering. Door de steeds technischere parcoursen, zijn deze fietsen aan een flinke opmars bezig zijn. De veerweg is doorgaans 100mm.
Dit model van fietsen heeft 1 doel en dat is snelheid! Goed klimmen, efficiënt dalen, strak en agressief singletracks rijden.
Trailbikes zijn gemaakt voor meer comfort en meer controle. De veerweg is tussen 120 en 150mm voor en 110 à 140mm achter. Met de iets dikkere banden heb je meer grip en controle, de fiets stuurt minder nerveus dan een cross country model. Het is de perfecte allrounder, een comfortabele bike voor de Kempische singletracks, maar ook als je een zwaarder technisch terrein in de Ardennen opzoekt.
Enduro is hot!
Enduro, neen geen motorcross, maar enduro mountainbiken, is hot! Deze steeds populairder wordende discipline is nog een stuk technischer dan cross country. In enduro wedstrijden leg je een parcours af waarbij bepaalde segmenten of specials getimed worden. Die tijdsmetingen worden doorgaans gedaan in technische afdalingen.
Controle is hier dus veel belangrijker dan gewicht, de fietsen hebben dan ook een grotere veerweg, gaande van 150 tot 170mm, bredere velgen en banden, een breder stuur, een kortere stuurpen én een specifieke geometrie . Ook grotere remschijven van 180mm zijn geen overbodige luxe. De fietsen hebben standaard ook een dropper post, of een verstelbare zadelpen, die je via een hendel of knopje aan het stuur, lager kan zetten tijdens technische passages en afdalingen. (Deze ‘dropper’ zien we ook vaker op cross country en trailbikes, omdat de parcoursen dus steeds uitdagender worden.)
Kan het nog gekker? Ja hoor, dat kan zeker, met een downhill bike. De naam zegt het zelf, de fiets is gemaakt om zo snel mogelijk bergaf te rijden. Full gas.
Een downhill fiets heeft een veerweg van maar liefst 200mm of meer en een heel specifieke geometrie. Het lijkt alsof je vooraan hoger zit dan achteraan en vaak wordt er ook vooraan een 29 inch wiel gebruikt en achteraan 27,5 inch. Met deze fietsen raak je onmogelijk bergop, tenzij met de lift of een shuttle. Je ziet deze fietsen dan ook alleen in bikeparks voor het heel specifieke werk.
Enduro en downhill bikes worden ook bij ons steeds populairder, natuurlijk niet voor een zondagse toertocht in de Vlaamse bossen. Maar steeds vaker worden ze gekocht als tweede fiets om de bikeparks onveilig te maken of eindeloos technische trails te shredden. Het spreekt voor zich dat je in beide disciplines ook een aangepaste uitrusting nodig hebt. De fullface helm en brede kledij met bescherming eronder zijn heus niet alleen voor de show.
Oh ja, tot slot, wij vrouwen hebben geen specifieke ‘vrouwenfiets’ nodig, we kunnen gerust ons mannetje staan!
Comments